เรื่องย่อ:
ความตาย… อาจเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ แต่สำหรับ “เธอ” ... การดับสูญที่ยิ่งใหญ่นำมาซึ่งความผูกพันล้ำค่า บนโลกใบสวย ... ความรักระหว่าง “เธอ” และ “เขา” อาจเป็นไปไม่ได้ หากแต่ใน “ภพรัก”... ความสุขในความรักระหว่างเขาและเธอ สดใสและงดงามเสมอ หมวดเหยี่ยว (ปริญ สุภารัตน์) เป็นลูกชายคนเดียวของ วิหค (ชัชวลิต ศิริทรัพย์) นายตำรวจมือปราบที่เลื่องชื่อในอดีต เหยี่ยวกำพร้าพ่อและแม่มาตั้งแต่เล็กเพราะประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตพร้อมกัน มีเพียงเหยี่ยวที่รอดชีวิตมาได้ และนับตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น จนเหยี่ยวเติบโตเป็นหนุ่ม เขาก็ไม่กล้าทั้งขับรถ หรือนั่งรถยนต์ไปกับใครอีกเลย มีเพียงจักรยานคู่ใจ ที่เหยี่ยวใช้สำหรับเดินทางไปไหน มาไหนด้วยเสมอ เหยี่ยวอาศัยอยู่ในชุมชนริมน้ำหลังวัดเก่ากับ ยายนวล (ดวงตา ตุงคะมณี) ยายตาบอดอารมณ์ดี จิตใจแจ่มใส ชอบทำบุญอยู่ในศีลในธรรม มีข้อเดียวที่ยายนวลผิดศีลอย่างเลิกไม่ได้คือต้องเล่นหวยอยู่เป็นนิจ และยายนวลก็เหมือนมีพรายกระซิบทุก 15 วัน ??? ตั้งแต่เหยี่ยวเล็กจนโต.. ยายนวลถูกหวยงวดเว้นงวด โดยมีปลาทู และปูอัด ไปมาหาสู่ยายนวลอยู่เสมอ เหยี่ยว มุ่งมั่นเรียนจบโรงเรียนนายร้อยตำรวจ สอบเข้าทำงานในสำนักงานสืบสวนพิเศษได้ หากแต่ในวิชาชีพตำรวจเหยี่ยวกลับทำไม่ได้ดีเหมือนพ่อ คดีที่เหยี่ยวรับผิดชอบมักมีข้อผิดพลาดไม่ราบรื่น ครั้งหลังสุดเพราะความผิดพลาดของเหยี่ยว ผู้ต้องหาในคดีค้ายาเสพติดต้องรอดคดีไปได้อย่างลอยนวล เพราะการสอบสวนแบบถึงลูกถึงคนของแหยี่ยวโดนบันทึกภาพผ่านโทรศัพท์มือถือของ ทนายผู้ต้องหา และการนำสืบชี้นำไปที่เหยี่ยวขาดวุฒิภาวะในการควบคุมอารมณ์ ข่มขู่ผู้ต้องหาให้รับสารภาพ หมวดเหยี่ยวถูกคาดโทษจากผู้บัญชาการว่าจะต้องถูกย้ายหากมีข้อผิดพลาดอะไร เกิดขึ้นอีก !!!