พชรมนตรา EP17 จบ

"พชร" เพชรสีชมพู เพชรอาถรรพ์ที่มีค่าที่สุดในโลก เป็นที่ต้องการของทุกคน จนเกิดการเข่นฆ่า แย่งชิง แต่หากมิใช่เจ้าของ ทุกคนที่ได้ครอบครอง ต่างมีอันเป็นไป... พ.ศ. 2540 ณ ป่าดงดิบ ริมชายแดนประเทศไทย ดร.อมร(หลุยส์-อัมรินทร์ สิมะโรจน์) พาประพจน์(จอน-ขจรศักดิ์ รัตนนิสัย) ไปตามหา “เพชรสีชมพู” เพชรล้ำค่า ที่เต็มไปด้วยอาถรรพ์ โดยมี วาโพ(หนุ่ม-คงกะพัน แสงสุริยะ) เป็นพรานนำทาง หลังการเดินทางที่เต็มไปด้วยความยากลำบาก พบอันตรายต่างๆ นาๆ จนได้พบวิหารหินเก่าแก่ ในวิหารมีรูปปั้นแมวขนาดใหญ่ รูปปั้นนั้นแปลกตรงที่ ตัวเป็นแมว แต่มีใบหน้าเป็นมนุษย์ผู้หญิง และที่นัยน์ตาแมวข้างหนึ่ง มีเพชรสีชมพูที่ชื่อว่า “ พชร ” ฝังอยู่ เมื่อได้เพชรพชร แทนที่ประพจน์จะเอาเพชรไปให้ทางราชการ เพื่อไปเก็บไว้ที่พิพิธภัณฑ์ เป็นสมบัติของชาติตามที่สัญญากับอมรไว้ ประพจน์กลับหักหลัง ให้ลูกน้องฆ่าอมร และวาโพ โดยตลอดเวลาที่มีการฆ่าจะอยู่ในสายตาของแมวดำตัวใหญ่ ที่คอยมองจ้องมาตลอด วาโพหนีได้อย่างหวุดหวิด และหลังจากนั้นก็ได้หายตัวไปพร้อมอัญชลี ลูกสาววัยสามปีของอมร 20 ปีผ่านไป ณดล ศุภมิตร(เวียร์-ศุกลวัฒน์ คณารศ) นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ที่มีชื่อเสียง ประสบความสำเร็จ ทั้งยังเป็นที่หมายปองของสาวๆ ได้มาเดินป่าบริเวณชายแดน ณดลได้พบกับเพชร(โบว์-เมลดา สุศรี)เด็กหนุ่มหน้าสวย แม้เพชรจะดูอ้อนแอ้น หน้าใสเหมือนผู้หญิงแต่กลับเดินป่าได้อย่างเชี่ยวชาญ แถมยังมีฝีมือในการต่อสู้ ปีนป่ายต้นไม้อย่างยากที่จะหาใครทำได้ ณดลไปพบพวกล่าของสัตว์โดยบังเอิญ พวกนั้นคิดฆ่าปิดปากและปล้นเขา แต่โชคดีที่เพชรมาช่วยไว้ ณดลทึ่งในฝีมือการต่อสู้ของเพชรมาก ชวนให้มาทำงานเป็นลูกน้องคนสนิทที่กรุงเทพฯ วิทย์หรือวาโพ พ่อของเพชรสนับสนุน แต่ย้ำให้เธอยังทำตัวเป็นชาย ปิดบังความเป็นผู้หญิงเพื่อควาปลอดภัย เพชรหรือน้ำเพชรไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลของพ่อนัก แต่ด้วยความเป็นเด็กกตัญญู เธอก็ทำตามที่พ่อสั่งมาตลอดชีวิต วิทย์ยังคอยย้ำเสมอว่าเธอต้องเชื่อฟัง และกตัญญูกับเขาให้มากกว่านี้