เรื่องย่อ:
-ที่สถานีวิทยุชุมชน มน (ภพธร สุนทรญาณกิจ) กำลังจัดรายการด้วยน้ำเสียงนุ่ม ๆ ของเขา เปิดเพลงตามที่คนขอมา เขาดูเหมือนดีเจปกติทั่วไป เขาได้ทำงานที่นี่เพราะคนรู้จักโดยมีข้อแม้ข้อเดียวว่าคนจะต้องไม่รู้ว่าเขาตาบอด และด้วยความเป็นวิทยุชุมชนเล็ก ๆ ก็ไม่ค่อยมีใครมาสนใจอะไรกับเขานัก เขาลาผู้ฟังพร้อมกับเปิดเพลงปิดรายการ นอกจากฟังเพลง กิจวัตรอีกอย่างที่เขาชอบก็คืออ่านหนังสือด้วยการฟัง หนังสือที่ได้ก็มาจากมูลนิธิคนตาบอด ที่มีคนแวะเวียนมาอ่านหนังสือให้คนตาบอดแล้วอัดเสียงไว้ หนังสือที่เขาฟัง เป็นหนังสือเล่มโปรด ที่เขาแทบจะจำมันได้ขึ้นใจ และเสียงหวานๆที่อ่านนั้น คือเสียงของ อาย (พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์) สาวที่ชอบแวะไปอ่านหนังสือให้คนตาบอดฟังเป็นประจำ อายเป็นหญิงสาวธรรมดาๆคนนึงที่ทำงานยุ่งซะจนไม่มีแฟน เพื่อนในกลุ่มต่างก็มีแฟนกันหมดจนไม่มีเวลามาเจอเธอ เธอจึงได้แต่หาอะไรทำแก้เหงาไปคนเดียว การอ่านหนังสือให้คนตาบอดก็เป็นหนึ่งในกิจกรรมเหล่านั้น ว่าง ๆ เธอก็จะออกไปวิ่งมาราธอนบ้าง จนเพื่อนเธอชวนให้ไปร่วมกิจกรรมพาคนตาบอดวิ่งมาราธอน เธอก็ตกลงที่จะไปทันที ซึ่งมนเองก็มาร่วมในการวิ่งมาราธอนครั้งนี้ด้วยเช่นกัน ถึงแม้ว่าอายจะไม่ใช่คนที่พามนวิ่ง แต่เพียงแค่เขาได้ยินเสียงเธอผ่านๆในงาน เขาก็จำได้ทันทีว่า...ผู้หญิงคนนี้ คือคนที่อ่านหนังสือเล่มโปรดของเขา ซึ่งเขาเองก็ไม่แน่ใจมาตลอดว่าที่เขาชอบหนังสือเล่มนั้น เพราะเสียงของเธอหรือเพราะเนื้อหาหนังสือกันแน่ แต่แค่เขาได้ยินเสียงนั้นดังอยู่ในชีวิตจริง เขาก็ใจเต้นแรงผิดปกติ มนพยายามหาทางที่จะไปรู้จักอาย แต่ความที่คนในงานเยอะมากมาย ทั้งคู่เลยคลาดกัน มนได้ขอไลน์อายจากวัฒน์ เพื่อนของตน ที่อายเป็นคนพาวิ่ง ทั้งคู่จึงได้คุยกันผ่านตัวอักษร โดยที่มนก็ยังไม่กล้าบอกเธอว่าเขาตาบอด